008

Ten rozdział jest z dedykacją dla Sabiny .  100 lat ! ! : D ; * . 

***

Po wydarzeniach ze stołówki jakoś straciłam humor i postanowiłam , że resztę lekcji ( czyt . 2 j.ang i matematyka ) sobie odpuszczę , a przyjdę tylko na zajęcia dodatkowe . Tak jak postanowiłam tak zrobiłam . Chwyciłam swoją torbę i przeciskając się przez korytarz bez słowa opuściłam placówkę . Już podczas lunchu wiedziałam , że chłopcy wszystko wiedzą , więc dziękowałam im za to , że nie pytali o co chodzi , tylko Danny nie zdawał sobie tak naprawdę z niczego sprawy . Dotarłam na parking i wsiadłam do auta . Wyjechałam na główną ulicę i widząc , że nie ma specjalnych korków nacisnęłam bardziej pedał gazu. Co ja sobie w ogóle myślałam ? Że tak po prostu się na nim wyżyję ? Nie , przecież to nie ma sensu . Wszystko nie ma sensu . Jestem jedną wielką chodzącą porażką . Jechałam coraz szybciej , kiedy nagle przede mną znikąd wyrosła żółta taksówka . Zahamowałam w ostatniej chwili . To podziałało na mnie jak zimna woda . Od początku wiedziałam , gdzie jadę także bez większych już przygód w ciągu 10 min. siedziałam na '' swojej ''  drewnianej ławce i płakałam . Tego było mi trzeba , w takich chwilach kiedy dopadają mnie wyrzuty sumienia wolę w spokoju popłakać , a potem jak zwykle nałożyć na twarz maskę i stać się dziewczyną za którą wszyscy mnie mają . Zimną i nieczułą . A wcale taka nie jestem . Już nawet nie chodziło o tego pieprzonego Malika . Po prostu dopadły mnie wyrzuty sumienia , które skumulowały się z poprzednimi i poprzednimi ciążąc mi na sercu . To tak cholernie boli . Kolejne gorące łzy spłynęły po moim zimnym policzku . Nie wiem ile tak siedziałam , ale to mi pomogło . Teraz nie czułam już nic , czyli wszystko jest na swoim miejscu . Wyciągnęłam z torby niewielkie lusterko i przejrzałam się . Moja twarz nie wyrażała już bólu . Poprawiłam makijaż i wolno spacerując alejkami usianymi liśćmi w różnych kolorach wróciłam na parking . 

 ***

Po 15 min. jazdy moim oczom ukazał się duży gmach szkoły ,  była przerwa , dlatego większość uczniów była na zewnątrz , a część po prostu szła do domu . Właśnie zdążyłam na czas , bo kiedy wchodząc natchnęłam się na Izabell ta  miała zamiar iść do auli . 

- Wiem , że opuściłaś lekcje . Usprawiedliwiłam cię , ale już dłużej tak nie mogę . Wiesz , że komisja mnie obserwuje . Twierdzą , że wszystko uchodzi ci na sucho , dlatego też wymyślili dla ciebie karę . 

- Co ?! - spytałam z oburzeniem . 

- Spokojnie , ta kara to przymusowe chodzenie na zajęcia dodatkowe .

- Izabell ! Wiesz , że cię kocham ? - spytałam i upewniwszy się , że nikogo nie ma już na korytarzu prawie rzuciłam się na nią , mocno przytulając .

- Tak wiem , chodź . Musisz się przygotować . Zgłosiłam twoją kandydaturę do konkursu , niestety przyjęli cię , ale pod jednym warunkiem i z tym też wiąże się twoja kara . 

- Jakim ? - sądząc po minie dyrektorki , stwierdziłam , że coś stoi za tym '' ale '' . Kobieta nic nie odpowiedziała tylko popchnęła ciężkie , metalowe drzwi prowadzące do sali . 

- Masz zagrać w duecie .

- No ok . Przecież nie będzie chyba tak źle . Bo nie będzie no nie ? - spytałam niepewnie .

- Masz zagrać w duecie . . . z - nie dokończyła , bo oto w tej właśnie chwili moją uwagę przykuł na wpół zgięty chłopak z gitarą w ręku . To był Malik . Nie wytrzymałam . 

- Co on tutaj robi ? - krzyknęłam . 

-  No właśnie to jest ten warunek . Przepraszam , że nie powiedziałam wcześniej . . . - podrapała się po głowie - ale to końca nie wiedziałam kto to ma być . Dostałam telefon w tej sprawie zaraz jak tylko wyszłaś z mojego gabinetu , a potem cię nie było . Bardzo mi przykro , ale komisja zdecydowała , że on jest najlepszy porównując wasze głosy . 

- Komisja to , komisja tamto . Czy oni zajmują się wszystkimi sprawami ?! Chrzanić ich . - prychnęłam i opadłam bezwładnie na fotel . 

- Przykro mi nie masz nic do gadania . 

- No dobra , ale niech on więcej nie dotyka gitary . Przecież on rani ten szlachetny instrument . - jęknęłam zatykając uszy . Malik popatrzył na mnie gniewnie i oto chodziło . 1:0 Dla mnie . 

'' Zayn ''

Ledwo co ochłonąłem po tej akcji na stołówce , kiedy znowu pojawia się ona .
. . . - No dobra , ale niech on więcej nie dotyka gitary . Przecież on rani ten szlachetny instrument. - kiedy to usłyszałem myślałem , że wybuchnę . Posłałem jej gniewne spojrzenie ,  a ona cwaniacko się uśmiechnęła . Boże kretyn ze mnie , ona właśnie tego chciała . Chciała poczuć , że nade mną góruje . Kretyn , kretyn , kretyn . Powtarzałem sobie w myślach , ale , żeby nie pozostać jej dłużny też się odgryzłem .
- Ta , lepsze to niż nic . No chyba , że . . . umiesz lepiej ? - wiedziałem , że dziewczyna nie umie grać, więc zdziwiony byłem kiedy bez zastanowienia sięgnęła po trzymany przeze mnie instrument . Uśmiechnęła się tym swoim przesłodzonym uśmiechem , tj . dla satysfakcji i zaczęła grać .
Wow , byłem pod wrażeniem , ale niestety po wysłuchaniu tego wykonania stwierdziłem , że nadal przegrywam z dziewczyną . Skończywszy oddała mi instrument .
- Jak chcesz ze mną przetrwać do końca konkursu to lepiej się pilnuj , bo taka miła jak w tej chwili mogę nie być . - powiedziała i opadła z powrotem na fotel . Stałem wpatrując się w przestrzeń , kiedy nagle przypomniałem sobie o dyrektorce . Spojrzałem na nią , a ta się tylko uśmiechnęła .
- Dobra , to ja zostawiam was samych , postarajcie się dzisiaj dogadać mniej więcej co zaśpiewacie . Tylko proszę bez rękoczynów . . - dodała i szczęśliwa faktem , że nie wydrapaliśmy sobie jeszcze oczu wyszła z pomieszczenia .
- Dobra , to tak . Mamy około 6 miesięcy na to , żeby opanować jeden utwór do perfekcji . - wstała i podeszła do perkusji .
- Tak . - stwierdziłem , że jak nie będę z nią dyskutował to może nie dojdzie do kłótni , acz kolwiek denerwowało mnie to , że jej przytaknąłem .
- I co nic nie powiesz ? - spytała obojętnie .
- A co mam mówić ?
- No nie wiem jakieś pomysły ? - powiedziała , a potem nieco ciszej tak , żebym nie usłyszał dodała pod nosem : '' Ta dziękuję komisjo , po prostu świetny wybór .
- Słyszałem .
- Tak ? To dobrze . Teraz wiesz co o tym myślę .- chwila ciszy , którą zdecydowałem przerwać .
- Dobra to zaśpiewamy coś wolnego ? - powiedziałem w tej samej chwili co dziewczyna tylko , że z tą różnicą , że ona powiedziała : '' Dobra to może zaśpiewamy coś szybkiego ? '' . W duchu zaśmiałem się . Może dziewczyna miała rację , co do tego , że decyzja komisji nie była trafna . Przecież my jesteśmy zupełnie inni , więc jak mamy wykonać coś razem jak nie dość , że nie zgadzamy się w niczym to najchętniej pozabijalibyśmy się jakby tylko nadarzyła się ku temu okazja . Moje rozmyślenie przerwał śmiech dziewczyny . Zaraz , zaraz ŚMIECH ?! Spojrzałem na nią i dostrzegłem rozbawienie na jej twarzy .
- Co jest ? - spytałem zdezorientowany .
- Teraz już wiem , dlaczego komisja tak zadecydowała . Stwierdzili , że w ogóle do siebie nie pasujemy , ale śpiewając razem , łącząc oba nasze światy stworzymy coś co da nam wygraną . Coś , czego nikt nie będzie wstanie zapomnieć bardzo długo . - powiedziała to ,a  mnie zatkało . Pierwszy raz usłyszałem z jej ust , coś tak niezwykłego , coś co sprawiło , że na chwilę pomyślałem , że ona jednak jest człowiekiem i coś co z pewnością nie przypominało przekleństw , a tym bardziej obelg skierowanych w moim kierunku  .

***

No i mamy kolejny . Co o nim myślicie ? 

1 . Myślicie , że Ada się zmieniła i będzie milsza dla Zayna ? 

A no i prośba , jakbyście mogli ( obserwatorzy ) zostawiać po sobie jakiś ślad byłabym wdzięczna . : ) : * .

No i jeszcze takie jedno moje pytanko . 

Czy chcecie zakładkę , w której będziecie bezpośrednio zadawać pytania postaci ?

Proszę też , żeby ANONIMKI się podpisywały . Kocham was . Do następnego < 33 . Banaan . xd